Ψύλλοι
Οι ψύλλοι είναι μικρά αιμομυζητικά έντομα (2-4 mm), άπτερα, αλλά με ισχυρά πίσω πόδια κατάλληλα για άλματα που φθάνουν σε ύψος τα 65 cm και μήκος 180 cm. Τα αυγά όπως και τα ακμαία-ενήλικα έντομα συναντώνται συνήθως στις φωλιές ή στους χώρους που ζουν οι ξενιστές τους.
Κύριοι ξενιστές του ψύλλου επί το πλείστον είναι τα τρωκτικά, αλλά και οι γάτες, οι σκύλοι, οι χοίροι, οι κατσίκες κ.α.
Τα ενήλικα έντομα είναι αρκετά δραστήρια, πολλές φορές όμως παραμένουν στις θέσεις τους και δεν αναζητούν ξενιστή, αλλά περιμένουν μέχρι αυτός να περάσει κοντά τους και με ένα πήδημα προσκολλώνται σε αυτόν και μένουν μέχρι να τραφούν. Τα ακμαία έντομα μπορούν να ζήσουν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τροφή.
Ορισμένα είδη ψύλλων περνούν με ευκολία από το ένα είδος ξενιστή σε ένα άλλο. Αυτή η ευκολία αλλαγής είδους ξενιστή και η συχνή απομύζηση αίματος, κάνει τους ψύλλους σοβαρούς φορείς ασθενειών. Οι σπουδαιότερες ασθένειες που μεταδίδονται από τους ψύλλους είναι η πανώλη, ο ενδημικός τύφος και ο μελιταίος πυρετός.
Τα πιο κοινά είδη ψύλλων είναι:
Pulex iriitans(ψύλλος του ανθρώπου),
Ctenocephalides canis (ψύλλος των σκύλων),
Ctenocephalides felis(ψύλλος των γατών) και
Xenopsylla cheopis(ψύλλος των τρωκτικών).
Ο κυριότερο φορέας της πανώλης και του ενδημικού τύφου είναι ο ψύλλος των τρωκτικών (X. cheopis)
Επειδή ο ψύλλων των τρωκτικών βρίσκεται όπου δραστηριοποιούνται τα τρωκτικά, μία πιθανή πληθυσμιακή έξαρση ψύλλων είναι πολύ πιθανό να οφείλεται σε μία αντίστοιχη πληθυσμιακή έξαρση τρωκτικών.
Για μία λοιπόν αποτελεσματική αντιμετώπιση των ψύλλων είναι φρόνιμο να πραγματοποιείται παράλληλα και μυοκτονία, ενώ στα κατοικίδια ζώα, θα πρέπει να γίνεται παράλληλα χρήση εγκεκριμένου κτηνιατρικού εντομοκτόνου.
